Ποια είσαι, πια ;

Kαι τωρα εσυ νομιζεις οτι εχεις τη δυναμη να τα καταφερεις ολα ;
Μα εισαι με τα καλα σου ;
Δεν βλεπεις τον κοσμο γυρω σου να καταστρεφεται και να τον καταστρεφεις ;
Θα πρεπε να ησουν προσεκτικη. Αλλα ελα που δεν θες.
Και μετα ολα τα μπερδευεις.
Με κουρασες πια.
Υποκρισια. Πως αντεχεις ;

Αυτο που φοβαμαι.
Και κρυβομαι μεσα σε ανοητες εκφρασεις που δεν θα αντεξω να παλεψω.

Αποχαύνωση.

Οχι αλλη αναθεματισμενη πιεση ανθρωπων, καταστασεων, εξελιξεων.
Δεν με σκοτωνει απλα. Με εξουθενωνει. Και πιο πολυ μου λειπει η ψυχικη ελευθερια μου.
Γιατι ολο κατι δεσμευεται και ολο καποιος επεμβαινει.
Ποσο πιο ομορφο;
Κι ας κουραζει που και που. Εμενα με γεμιζει.
Ειμαι λιγο γκρινιαρα. Ποιος δεν ειναι αλλωστε;
Σε ολους μας αρεσουν τα προβληματα μας και ας μην τα παραδεχομαστε.
Αυτα μας κανουν τη ζωη απροβλεπτη και ενδιαφερουσα.
Αγαπω τον κινδυνο.
Fact.