There, there.

There, there.

It's only me and you.

There, there.

It's only you.

Your big eyes.

This careless life.

Conversation, we gave it a try.

It's all the same.

Now pull real close.

Feel the beat, of our pulse.

...

No one else knows what we go through.

Μια ανάσα.

Νιωθω ενα πηξιμο και απλα προσπαθω να μην το μεταφερω στους αλλους.
Ολα με πνιγουν και τιποτα δεν μου αρκει.
Δεν μπορω να συγκεντρωθω.
Εχω χασει λιγο προσανατολισμο.
Θελω να γυρισω καποια πραγματα πισω, αλλα προφανως δεν ειναι εφικτο.
Τα θελω μου με σκοτωνουν και εκει αρχιζει η αντιστροφη μετρηση.
Πρεπει απλα να παρω καποιες αποφασεις.
Και γρηγορα μαλιστα.

Αδυνατώ.

Ανατριχιαζω στην ιδεα του τι με περιμενει.
Νομιζω πρεπει να τα παρατησω ολα και να αφοσιωθω.
Ειναι ομως αυτο που θα με βοηθησει;
Γιατι σε καμια περιπτωση δεν νιωθω ανετα να αφησω καποιους, κατι πισω μου.
Ενας καταστρεπτικος πολεμος με τον εαυτο μου ξεκιναει.

Καλο ξεμπερδεμα.

Για αντίο.

Και το ψευτικο απο κει που δεν το περιμενεις, ερχεται.
Καταστρεφει καθε απατη που θεωρουσες εσυ αληθινη.
Σε ριχνει χαμηλα και οι αντιδρασεις ειτε ειναι περιορισμενες ειτε αρκετα εντονες.
Και συ τι κανεις εκει; Πως το λυνεις; Πως αντιμετωπιζεις ενα βελος που σε τρυπαει και σε σκοτωνει;
Εισαι σαν φυλακισμενος. Σαν ανθρωπος χωρις ελευθερια. Αβουλο ον. Υπαρχω και δε ζω.
Και αυτο ποναει περισσοτερο.
Να ξερεις τις σκεψεις και τα αισθηματα σου και να μην αντιδρας.
Εκει, εχεις ηδη πεθανει.

Au revoir.

Une promenade à l'étranger.

Να την κάνω η όχι;

Αδυνατώ να καταλάβω τις επιθυμίες μου.

Όπως και 'χει, κάθομαι και σκέφτομαι, θα είμαι χαρούμενη έτσι;

Απλά τώρα πρέπει να 'ρθει και η απόφαση μου.

Bonne chance.