1 2 3

no place to go 

Αγνόησέ το, απλά προέκυψε από μελαγχολία .

Η φάση είναι δεντηνπαλεύωμία.
Από που να ξεκινήσω. Δεν έχω ιδέα.
Για τη σχολή, άστο. Για τα προσωπικά, άστο. Για την διάθεση, άστο. Χαμούλης.
Κι όχι ιδιαίτερα όμορφος.

Γουέλ, part 1.
Πώς έγινε αυτό τώρα ; Πώς ; Και αφού έγινε, γιατί ;
Γιατί έπρεπε να συμβεί κάτι τέτοιο ;
Ξέρω ότι θα το δεις αυτό που γράφω και κυριολεκτικά, αδιαφορώ.
Αλλά μας γάμησες λιγάκι. Είμαι απογοητευμένη. Όχι από σένα πια. Από 'μένα.
 Που δεν μπορώ να σταματήσω την εύρεση του επόμενου κατηγορήματος.
Ξεπέρασα το γεγονός και έμειναν τα κατάλοιπα.
Δεν αντέχω άλλο να προσπαθώ να ψάχνω με οποιοδήποτε τρόπο και οποιοδήποτε κόστος το τι κάνεις. Δεν μπορώ.
Μοιάζει σαν κάτι με κυνηγά αιωνίως και δεν θέλει να είμαι ήσυχη.
Κάτι σαν να μου μαυρίζει την ψυχή, το μυαλό. Σαν :
Μέσα στο μαύρο τοπίο, βρίσκω κάτι άσπρο, παίρνω μαύρο ανεξίτηλο μαρκαδόρο και το βάφω κι αυτό.
 Έτσι για να είμαι πιο χάλια.
 Για να πονάει η ψυχή μου λίγο περισσότερο και το μυαλό μου να τρέχει συνέχεια.
Μου προκαλείς πρόβλημα. Δεν ξέρω τι, μα χοντρή προβληματάρα.
Μα σ'αγαπώ και το να φύγω δεν μοιάζει επιλογή.
Δεν ξέρω ποια είναι η λύση. Άμα την βρεις, έλα μου πεις.
Μόνο εσύ πήγαινες πολύ καλά και τώρα πια και συ μου χαλάς.

Δε φεύγω. Είμαι δεμένη μαζί σου και δεν θα μπορούσα να σε στερηθώ.